Review Lensbaby Velvet 56

Een aantal weken geleden benaderde Lensbaby USA mij of ik een nieuwe lens wilde testen die twee weken later op de markt zou komen. Dit bleek de Lensbaby Velvet 56 te zijn.Bij het fotograferen met een wijd open diafragma belooft Lensbaby een soft focus uitstraling als in oude films of op oude foto’s. Eerlijk gezegd ben ik niet gelijk fan van een soft focus uitstraling in een foto. Ik mis daarin vaak een punt van scherpte. Dat was ook de reden waarom ik de Soft Focus optic nooit gebruikte van Lensbaby. Lensbaby heeft me al zo vaak verrast, dus was ik toch wel erg nieuwsgierig naar wat deze nieuwe Velvet 56 mij te bieden zou hebben. Ik had geen idee wat ik verder kon verwachten, maar uiteraard was mijn eerste gedachte dat het weer een ‘buig-lens’ zou zijn. Toen de Velvet 56 in een mooie beschermhoes bij mij arriveerde werd ik echter compleet verrast: niks geen ‘buig-lens’ maar een vaste 56 mm lens. Wat me verder gelijk opviel, was dat de lens solide aanvoelt en beslist zwaarder is dan de overige lenzen van Lensbaby.

Wat technische gegevens:
De Velvet 56 is een handmatig 56mm F1.6 objectief voor zowel portretten als macro. De maximale macrovergroting van de Velvet 56 is 1:2 met een minimale scherpstelafstand van 12,7cm. De lens heeft 9 diafragma lamellen die voor een mooi zacht bokeh zorgen. De Velvet 56 is te verkrijgen in twee uitvoeringen, namelijk standaard zwart en een metaalkleurige speciale editie.
Links F2.8, Rechts F2.8
Links F2.8, Rechts F2.8
F1.6
Twee dagen later ga ik gewapend met de Velvet 56 op pad. Het handmatige scherpstellen van de Velvet 56 werkt erg soepel en prettig en is voor mij een pré omdat ik altijd handmatig werk bij mijn fotografie. Ben je dit niet gewend, dan is dit even wennen maar je zult je er snel mee vertrouwd voelen. De lange draaislag van ‘oneindig’ naar ‘macro’ is opvallend. Ik moet daar even aan wennen, maar het stoort me verder niet. Ik werk immers altijd in de macro-stand.
Net als alle andere lenzen van Lensbaby is dit geen digitale lens maar een mechanische lens en communiceert daarom niet volledig met de body. Daardoor zijn de diafragma waarden niet meer terug te herleiden in een fotoprogramma. Voor de test maak ik telkens een serie van 3 foto’s met diafragma F1.6, F2 en F2.8. Bij deze diafragma-waarden komt de ‘soft focus’ uitstraling ook het beste naar voren. Bij hogere F-waarden wordt het resultaat steeds scherper en verdwijnt de soft focus steeds meer.
Links F1.6, Midden F2, Rechts F2.8
Links F1.6, Rechts F2
Links F2.8, Rechts F4
Links F1.6, Midden F2, Rechts F2.8
Links F1.6, Midden F2, Rechts F2.8
Het vergt mij de nodige oefening om met diafragma F1.6 enige scherpte in het beeld te krijgen. Na veel geëxperimenteer in een veld met narcissen begin ik de lens wat beter aan te voelen. Voor deze grote bloemen moet ik wat meer afstand nemen om ze goed in beeld te brengen en ik merk dat ik het dan makkelijker vind om enige scherpte te krijgen met F1.6.
Bij een dergelijk diafragma komt er ook al snel een enorme hoeveelheid licht binnen. Dit moet je dus goed in de gaten houden en op tijd corrigeren om overbelichting te voorkomen.
Normaal gesproken heb ik een lens snel onder de knie, maar deze ‘new born’ weet mij goed uit te dagen. Na de lens een aantal keer mee op pad te hebben genomen, krijg ik er steeds meer plezier in. De lichtsituaties krijg ik beter onder controle waardoor de resultaten snel verbeteren. Mijn ervaring is dat iedere lichtval bij deze lens telkens weer een iets andere benadering vergt om de softfocus en scherpte mooi te laten uitkomen. Kortom, een uitdagende lens, maar wel één met prachtige resultaten.
Mijn favoriete diafragma’s zijn F1.6 en F2. Hierbij komt de soft focus uitstraling het beste tot zijn recht. De functie meervoudige belichting op je camera hoef je nu niet meer te gebruiken om een dergelijke sfeer te creëren, want deze lens doet dat ‘als vanzelf’.
Links F1.6, Rechts F2
F1.6
Links F1.6, Rechts F1.6

Na de vele macrofoto’s probeer ik ook nog een aantal overzichtsbeelden uit. Op hogere diafragma’s geeft hij een hele mooie scherpte. Met F1.6 tot en met F2.8 zie je ook hier duidelijk een fluwelen gloed over de foto’s wat een ‘ouderwetse’ uitstraling geeft.

Links F2.8, Rechts F1.6 met een klein diafragma zul je wel wat vertekening in de hoeken gaan zien zoals je hier rechts duidelijker ziet dan links
Link F1.6, Rechts F2
Link F1.6, Rechts F2
Voor portretten heb ik de lens verder niet uitgeprobeerd, maar op de site lensbaby.com kun je hiervan prachtige resultaten vinden.
 

Conclusie: De Velvet 56 is een bijzondere lens die beelden maakt met een absoluut sfeervolle en romantische uitstraling. Anders dan anders. Lensbaby heeft met deze lens weer iets unieks op de markt gezet, waardoor ik nu ook fan ben geworden van soft focus . Voor mij een prachtige nieuwe uitdaging met schitterende resultaten. De prijs is niet gering, maar daar heb je dan ook iets speciaals voor.

Meer beelden van de Velvet 56 kun je vinden op mijn Lensbaby inspiratie pagina.