Alle foto’s zijn gemaakt door Leny Bravenboer.

21 Oktober was het dan zover. De boekpresentatie van mijn boek de Waal/ Bewogen.

Maanden voorbereiding kwam hiermee tot een einde. Waarin niet alleen ik hard had gewerkt maar ook Wim Huijser die de gedichten bij de Beelden had gezocht en het essay voorin het boek had geschreven en het interview achterin het boek. Martine Eelman van Teunis.nu had ook een flinke klus te klaren want die heeft de vormgeving van het boek gedaan. En dat heeft ze perfect gedaan. Ze voelde mij zo goed aan. Het leuke was dat ik een kennismakings tekstje op haar website had gelezen waarin ze aangaf dat ze goed in twijfelen was. En dat vond ik zo leuk, open en eerlijk dat ik gelijk dacht dit is degene die mijn boek gaat doen. Ik heb niets van het twijfelen gemerkt want ik hem maar weinig hoeven aan te passen zo goed voelde ze mij aan. Vandaar ook in het dankwoord géén twijfel mogelijk 😉 Martine ik vond het heel fijn om met je te werken. Je bent een Kanjer.

De presentatie werd gehouden in het Veerhuis in Varik. Een mooie gezellige Locatie aan de Waal. Een oud huis aan de dijk waar een prachtige glazen ruimte aan is gebouwd waardoor je een geweldig uitzicht op de Waal hebt. De dag zelf kon niet mooier met de prachtige hollandse wolkenlucht boven de Waal.

Nadat iedereen gearriveerd was zat het Veerhuis gezellig vol. Er waren wel zo’n 65 mensen aanwezig, super. Noud Bles, de dichter van het mooie gedicht Waalweemoed, heeft symbolisch het eerste boek overhandigd aan mij. Daarna las hij nog een mooi gedicht op wat hij speciaal voor de opening had gemaakt.

Bewogen Waal in Varik

Voor Andrea

Waar de Waal begint, dat weten we.
En ook waar deze stopt Waal te heten.
Al golft de rivier verder, onverstoorbaar
tussen de oevers op weg naar de zee.

Soms staat het water hoog, soms laag.
Een enkele keer historisch hoog, dan weer historisch laag.
Vaak na zo’n hoog hoogtepunt versterkt men
de dijk, een bredere voet, een hogere kruin.

De scherpgeslepen punt van het potlood van Rijkswaterstaat
zweeft boven de kaart, maakt een kras,zet een lijn.
Arceert zonder aarzeling de strook ertussen.
Jawel, een plan voor nog een Waal.

Een dubbele geul, een extra bedding,
Een rivierkraan die je openzet.
Vaar zes uur op tegen de stroom,
en in Nijmegen zie je de Spiegelwaal.

Het veerhuis in Varik aan de dijk,
dat haalt zijn schouders op.
Een boot steekt over, een extra Waal,
geen spier vertrekt de gevelsteen.

In Varik mengt de oude schilder
de kleuren op zijn palet, de verf
zoekt het licht boven de dijk,
het water en de kleur van de rivier.

Een jonge fotograaf plant haar statiefen wacht,
wacht tot de subtiele beweging komt.
Het unieke beeld dat ontroering brengt.
Hier kijk, kijk hier op dit papier.

Noud Bles.

Na Noud nam Wim Huijser het woord maar dat was kort en krachtig want hij had een verrassing voor mij en wat voor een. Wim nogmaals ontzettend bedankt!!  En dat was niemand minder dan Dineke de Velde Harsenhorst. Dineke schrijft prachtige liedjes en gedichten. In mijn boek staat een stukje van een van haar liedjes.(blz 123)

Rivieren brachten mij groot
ik was altijd veilig in hun schoot
aderen van de aarde
Geheimen openbarend
Waar Baai en Waal samenkomen
Waar vroeger en later samen stromen
Daar neemt het water mij mee

Dineke de Velde Harsenhorst
uit. Vrijgeven in zee 2017

Dineke zong 4 van haar zelfgeschreven liedjes oa over de rivieren. Zo bijzonder hoe alles dan weer als puzzelstukjes bij elkaar passen. Het maakte de middag kompleet. Ik heb er van genoten. Alles vulde elkaar aan. Hier een kleine impressie van Dineke.

Na Dineke zou ik een korte speech geven die ik had voorbereid alleen wilde de woorden niet komen. Ik schoot vol omdat ik zo overdonderd was door alles en was mijn tekst kompleet kwijt. En het kon me niet schelen ik genoot met volle teugen. Gelukkig had ik deze keer en spiekbriefje bij me en na een blik erop kwam alles alweer terug.
Al die mensen die er voor je zijn, die je gesteund hebben en sommige ook van ver komen. Het was zo overweldigend. Ik had niet gedacht dat het me zoveel zou doen. Maar het drong toen pas goed tot mij door dat iedereen daar was voor mij en het boek. Als je er mee bezig bent dan is het zo normaal en is het gewoon je werk en je passie. Tot nu toe had ik in een soort van trein gezeten die maar door bleef gaan als vanzelf. En ineens was daar het eindpunt. En ik realiseerde me voor het eerst echt dat ik super trots was op mijn boek. Mijn mooie dikke boek met mijn dierbare foto’s erin. En voor mij zaten al die lieve mensen die mij gesteund hadden. Mijn familie, vrienden, kennissen, fotomaatjes noem maar op. En achter mij al die stapels boeken die uitgedeeld zouden worden. Zo onwerkelijk. En dan die liedjes met die teksten die mij raakten en ook traantjes tevoorschijn toverden bij mij. Kortom het was een emotionele middag voor mij vol verrassingen. Al die lieve woorden en complimenten, kadootjes, bloemen, persoonlijke geschreven woorden, kaartjes, gedichten, overweldigend gewoon. Mijn huis was vanaf die avond een bloemenzee en een schatkamer. Ik voelde me op dat moment, zo voor iedereen in het Veerhuis, zo rijk en vol energie. Wauw. Dat was echt een adrenaline piek. Het was dan ook niet gek dat ik aan het einde van die middag helemaal leeg was. 

Mijn dank is groot naar iedereen die mij gesteund heeft, die mijn boek besteld heeft. Die mijn droom heeft doen uitkomen. Iedereen die er was die middag dank jullie wel voor jullie komst. Ik vond het zo jammer dat ik velen van jullie niet heb kunnen spreken terwijl sommige van jullie zo van ver kwamen.

Wim, Marianne, Martine, Noud, Mieke, Dineke, Roland, Pap, Mam, Berrith, Bart, Familie, vrienden, fotomaatjes, iedereen die er was maar ook de velen die niet aanwezig konden zijn, iedereen die het boek inmiddels heeft gekocht jullie zitten in mijn hart!

De Dekker groep uit IJzendoorn voor jullie grote steun om ook het boek te kunnen uitgeven, Drukkerij Libertas Pascal uit Utrecht voor jullie fantastische vakwerk en persoonlijke begeleiding. Maar ook het waterschap Rivierenland uit Tiel voor het bestellen van boeken. 

Hanneke en Henry van het Veerhuis ontzettend bedankt voor de prachtige locatie en de drankjes( ‘de heerlijke bubbels van de Betuwse Krenkelaar.‘)

Als laatste wil ik Leny Bravenboer ontzettend bedanken voor alle deze foto’s die zij gemaakt heeft tijdens de boekpresentatie. Iets waar ik totaal niet aan gedacht had. Super bedankt Leny geweldig!

Ik wil graag afsluiten met een heel mooi gedichtje wat Ronald Hofmeester schreef tijdens de boekpresentatie.

De  Waal bewogen

bevlogen,dromen
bewogen beelden, stromen
beroeren mijn hart

Ronald Hofmeester

Ronald ontzettend bedankt voor je mooie persoonlijke gedicht!